Park der Garten
Tak jak obiecałam wracamy do Bad Zwischenahn, gdzie na powierzchni 14ha znajduje się Park Ogrodów – niezwykle inspirujące miejsce, będące połączeniem parku z ogrodami pokazowymi i ogrodem krajobrazowym przesyconym land artem. Przestrzeń parku podzielona jest na wiele mniejszych wnętrz o bardzo zróżnicowanym charakterze. Ważnym elementem parku jest woda, pojawiająca się w różnorodnej formie – regularnych lub naturalnych zbiorników w ogrodach tematycznych, rozległych zbiorników z fontannami w otwartym krajobrazie oraz niejednokrotnie zaskakujących cieków wodnych, pojawiających się w nieoczekiwanych momentach.
poniżej – ciek wodny przecinający nawierzchnię w strefie wejściowej do parku
poniżej – organiczna skała, dająca początek nietypowemu strumieniowi
poniżej – jedno z ogrodowych wnętrz: ogród w stylu angielskim z regularnym zbiornikiem wodnym
ZASKOCZENIE jest słowem, które dobrze opisuje charakter założenia. Wchodząc do parku, spodziewałam się ładnego parku, po którym się leniwie spaceruje. A on na każdym kroku zaskakiwał. Samo odwiedzanie wnętrz ogrodowych jest niczym wchodzenie w prywatne przydomowe doskonale urządzone przestrzenie. Każda z nich ma odmienny charakter, konsekwentnie podkreślony przez roślinność, ogrodowe dekoracje, rzeźby i elementy wodne.
poniżej – ogród w stylu rustykalnym
poniżej – okno w wiklinowym płocie
Kolejnym fascynującym aspektem założenia jest ZABAWA PRZESTRZENIĄ i poczucie humoru, które czuć na każdym kroku. Projektanci bawią się z odwiedzającymi, podsuwając im dowcipne RZEŹBY, takie jak np. postać krągłej pływaczki nad basenem, czy wyłaniające się z murawy twarze, nieoczekiwane INSTALACJE, np. "spódniczki" na pniach drzew, ale również poruszając wszystkie zmysły, nie ograniczając się jedynie do wzroku.
poniżej – drewniana rzeźba/instalacja na łące
poniżej – twarz wyłaniająca się z trawy
poniżej – po lewej stronie – "spódniczki" na pniach drzew
poniżej – stoliki (nie pamiętam co robiły…)
Park Ogrodów odchodzi od konwencji klasycznego ładnego parku, po którym się spaceruje, przysiadając co jakiś czas na standardowej ławeczce. Tutaj ciekawość jest niezmiennie podsycana przez kreatywne rozwiązania przestrzenne, sprawiające że nic tu nie jest oczywiste i tak naprawdę nie wiadomo, czego się spodziewać idąc dalej. Odpoczywać natomiast można na różnorodnych leżankach, ławkach, fotelach, krzesłach, czy po prostu leżąc na trawie.
ZMYSŁY są ważnym elementem zwiedzania. Projektanci pamiętali o tym, że ogród/park/krajobraz może poruszać je wszystkie i warto to wykorzystać, ponieważ tak już jesteśmy skonstruowani, że im więcej zmysłów, tym mocniejsze odczucia. W parku ogrodów pobudzane są:
węch – za pomocą pachnących roślin, takich jak pole lawendy;
słuch – muzyką, wydobywającą się z głośników zamontowanych w wybranych miejscach, ale również szumiącymi trawami, pobrzdękującymi instalacjami przestrzennymi, szumem wody;
wzrok – kolorami, kształtami i generalnie całą przestrzenią parku;
dotyk – roślinami o zróżnicowanych fakturach, rzeźbami będącymi na wyciągnięcie ręki, wodą itd.;
pozostaje nam jeszcze smak i trzeba przyznać, że oferta gastronomiczna też jest świetnie przygotowana, ponieważ na terenie parku działa kilka kawiarni ;-)
poniżej – jedna z kawiarni
Idea ogrodu zmysłów, która mam wrażenie przyświecała projektantom parku jest szczególnie ważna, jeżeli przestrzeń ma być inspirująca i dostępna dla wszystkich. Park można bez problemu odwiedzać na wózku i może on być polem doświadczeń dla osób o różnym stopniu niepełnosprawności. Warto pamiętać, że pobudzanie węchu, słuchu i dotyku jest ważne dla osób niewidzących, stymulacja wzrokowo-dotykowo-węchowa sprawi, że przestrzeń posłuży też osobom niesłyszącym, a dostępność różnych stref parku i jego zaskakująca przestrzeń, będzie świetnym polem zabawy dla niepełnosprawnych (i nie tylko) dzieci. Tutaj nie ma "czerwonych linii", wyznaczających granice zabawy, a trawniki są po to, żeby z nich korzystać. Przestrzeń nie może być tylko ładna.
poniżej – lawendowe pole
poniżej – grające kartki papieru, a za nimi poruszająca się na wietrze instalacja
poniżej – plac zabaw
RZEŹBA TERENU również podkreśla wyjątkowość krajobrazu. Teren faluje, opada i wznosi się, zmieniając swój charakter i zachęcając do dalszego zwiedzania. Ja osobiście wyznaję zasadę, że jeżeli tylko można pofalować ogród, to warto to zrobić, dlatego Park Ogrodów jest doskonałym przykładem, że po prostu mam rację :-) Krajobraz nie lubi być płaski, dlatego nie warto go do tego zmuszać.
poniżej – krajobraz parku
Zdjęcia pochodzą z 2006r. i w tym czasie zapewne dużo się zmieniło. Mam nadzieję, że będę mogła to za jakiś czas sprawdzić i pokazać Wam, jak park wygląda teraz.
